«احضار» شبکه یک و «یاور» شبکه سه رتبه اول و دوم پربیننده‌ترین سریال‌ها
تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۵۱۰۵۲
دومین نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی در خصوص برنامه‌های رمضانی صداوسیما منتشر شد و بر اساس آن، ۸۱.۷ درصد بیننده برنامه‌های سیما بوده‌اند و در میان سریال‌های تلویزیون، «احضار» شبکه یک و «یاور» شبکه سه به ترتیب با ۴۹.۷ و ۴۹.۳ درصد مخاطب و رضایت ۶۸.۹ و ۸۱.۳ درصد در حد زیاد در رتبه‌های اول و دوم سریال‌های رمضانی قرار گرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خبرگزاری میزان - روابط عمومی رسانه ملی، بر اساس این نظرسنجی، فصل چهارم «بچه مهندس» از شبکه دو سیما نیز با ۴۳.۱ درصد مخاطب و رضایت ۷۴.۸ درصد در حد زیاد در جایگاه سوم سریال‌های رمضانی سیما در سال ۱۴۰۰ قرار گرفته است، فصل چهارم «بچه مهندس» نسبت به فصل سوم ۱.۴ درصد افزایش مخاطب داشته است، اما مخاطبان فصل سوم ۸۴.۸ درصد درحدزیاد از آن رضایت داشته‌اند و ۷۴.۸ درصد مخاطبان فصل چهارم که امسال پخش شد، رضایت در حد زیاد خود را از این مجموعه به ثبت رسانده‌اند.
مقایسه میزان بیننده مجموعه‌های جدید نمایشی سیما در ماه مبارک رمضان نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد میزان بیننده این مجموعه‌ها افزایش داشته است و از معدود ماه رمضان‌هایی است که سه سریال بالای ۴۳ درصد مخاطب به ثبت رسیده است.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین خبرها از معاونت سیما اینجا کلیک کنیددرخشش «زندگی پس از زندگی»
نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی نشان می‌دهد بیش از ۳۳.۴ درصد مردم در لحظات افطار امسال پای ویژه‌برنامه‌های افطار رسانه ملی نشسته‌اند که این میزان نسبت به رمضان سال ۹۹، ۲.۱ درصد رشد مخاطب را نشان می‌دهد.
بر اساس این نظرسنجی، برنامه‌های «زندگی پس از زندگی» از شبکه چهار سیما با ۲۶.۲ درصد مخاطب و کسب رضایت ۹۳.۱ درصد، «دعوت» از شبکه یک سیما با ۲۴.۷ درصد مخاطب و کسب رضایت ۷۸.۷ درصدی و «مثل ماه» از شبکه سه سیما با ۱۹.۷ درصد مخاطب و کسب رضایت ۸۰ درصدی، پربیننده‌تر از دیگر برنامه‌های ویژه افطار سیما بوده‌اند.
«زندگی پس از زندگی» که دومین فصل خود را پشت سر گذاشت نسبت به فصل اول که رمضان ۹۹ پخش شد، حدود بیست درصد رشد مخاطب داشته است که جهشی تامل برانگیز است.
«ضیافت» از شبکه قرآن و معارف سیما، «آدم‌های خوب شهر» از شبکه دو، «ماه ماه» از شبکه سلامت، «شهر زیبا» از شبکه پنج، «رفیق» ازشبکه امید، «بی‌انتها» از شبکه نسیم و «چشمه» از شبکه افق به ترتیب در رتبه‌های چهارم تا دهم قرار گرفتند.
صدرنشینی دوباره «ماه خدا»
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی حدود ۲۱.۳ درصد از مردم مخاطب ویژه‌برنامه‌های سحر تلویزیون در رمضان امسال بوده‌اند که در مقایسه با برنامه‌های سحر رمضان سال گذشته چهار دهم درصد افزایش مخاطب داشته‌اند.
در میان برنامه‌های سحر سیما در رمضان ۱۴۰۰، «ماه خدا» از شبکه یک سیما با ۱۵.۳ درصد مخاطب و رضایت بیش از ۹۱ درصد در حد زیاد در صدر برنامه‌های سحر سیما قرار گرفت.
«ماه من» از شبکه سه سیما با ۱۱.۵ درصد مخاطب و رضایت ۹۴.۳ درصد درحد زیاد در رتبه دوم برنامه‌های سحر تلویزیون قرار گرفت و بعد از آن «مهمان خدا» از شبکه قرآن و معارف سیما، «وقت سحر» از شبکه افق، «به افق بهشت» از شبکه دو سیما، «سجاده» از شبکه پنج سیما، «نوا‌های رمضانی» از شبکه آموزش، «رفیق» از شبکه امید و «سحوری» از شبکه چهارسیما در رتبه‌های سوم تا هفتم ویژه‌برنامه‌های سحر سیما قرار گرفتند.
بیش از ۳۰ درصد پیگیر ترتیل‌خوانی
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی ۳۰.۱ درصد مردم در رمضان امسال پای برنامه‌های ترتیل خوانی قرآن کریم سیمای رسانه ملی نشسته‌اند که شبکه سه سیما با ۱۲.۶ درصد مخاطب در صدر شبکه‌های سیما از این منظر ایستاده است.
شبکه‌های یک و دو سیما به ترتیب انتخاب‌های دوم و سوم مردم در ترتیل خوانی قرآن کریم بوده‌اند.
بیش از ۲۳ درصد از مردم هم در رمضان ۱۴۰۰ پای سخنرانی‌های مذهبی سیما از شبکه‌های مختلف نشسته‌اند و در این میان شبکه سه با ۹.۳ درصد مخاطب در رتبه نخست شبکه‌ها قرار گرفته است.
شبکه‌های یک و دو سیما بعد از شبکه سه در رتبه‌های دوم و سوم جذب مخاطب سخنرانی‌های مذهبی قرار گرفتند.
حدود ۲۷ درصد مردم هم بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات مناجات خوانی شبکه‌های مختلف سیما را بیننده بوده‌اند که در این میان شبکه یک سیما با ۱۰.۶ درصد مخاطب، افرادبیشتری را پای خود نشانده است و شبکه‌های سه و دو سیما از این منظر در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
نظرسنجی مرکز تحقیقات همچنین نشان می‌دهد ۳۴.۴ درصد مردم بیننده برنامه‌های عید فطر از شبکه‌های سیما بوده‌اند. ۱۷.۹ درصد این ویژه‌برنامه‌ها را بیشتر از شبکه سه و ۱۶.۸ درصد هم از شبکه یک سیما تماشا کرده‌اند. شبکه‌های دو، استانی و پنج، دیگر انتخاب‌های مخاطبان برای تماشای ویژه‌برنامه‌های روز عید سعید فطر بوده است.
انتهای پیام/
برچسب ها: اخبار تلویزیون صدا و سیمامنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اخبار تلویزیون صدا و سیما نظرسنجی مرکز تحقیقات رسانه ملی درصد مخاطب و رضایت ویژه برنامه ویژه برنامه ها برنامه های سحر شبکه یک سیما ۳ درصد مخاطب قرار گرفتند نشان می دهد شبکه سه حد زیاد حد زیاد درصد مردم سریال ها بوده اند شبکه ها بر اساس دو سیما ۱ درصد ۷ درصد ۸ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۵۱۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند
حسین قره: آقایان در تلویزیون که خیال خودشان را راحت کرده‌اند، انگار وقت و زمان و گوش و چشم سایر حواس و قوای فاهمه و... که مخاطبان دارند، مِلک حضرتشان است و تصمیم و کنترلش با خودشان نیست، اخیراً هم که دیگر تبلیغ نمی‌سازند، در واقع خود آگهی‌ها به سریال وسط فوتبال و سریال و... تبدیل شده است، شاید مخاطب یادش برود که داشت چه می‌دید و البته دیده شده بعضی از مواقع خود پخش هم یادش رفته و رفته‌اند برنامه بعدی.
تلویزیون شفاف‌سازی کنداگر مخاطب تلویزیون باشید گاهی آن قدر تبلیغات طولانی است که نسبت به زمان پخش و قیمت ثانیه و دقیقه تبلیغات در تلویزیون این شائبه برایتان پیش می‌آید که صداوسیما در شکل کلی سهام‌دار آن کالا و خدمات است؛ چون واقعاً خارج توجیه است، مثلاً فرض بفرمایید یک نوعی از چرخ‌گوشت (تعمداً اسم و اصل برند و کالا را نمی‌گویم) هست که شما هر وقت تلویزیون را روشن کنید اول تبلیغ‌کنندگان آن را می‌بینید. اگر یک برند برنامه بلندمدتی داشته باشد که هر خانواده ایرانی (حدود ۲۵ میلیون خانوار) یکی از این وسیله را داشته باشند، حتی اگر ۸۰ درصد سود حاصل از هر دستگاه را صرفه تبلیغات تلویزیونی کند باز هم باتوجه‌به ساعات پخش در میان‌برنامه‌ها یا بین نیمه‌های فوتبال و... توجیه اقتصادی ندارد، آخر تبلیغات حاصل عدد و رقم است، یک برند این میزان از سود را هزینه می‌کند تا این میزان از بازار هدف محصولاتش را بخرند، آخر تک‌محصولی که بازار جهانی هم ندارد، این همه تبلیغ را با چه توجیه اقتصادی انجام می‌دهد. مگر اینکه مثلاً در آغاز سال با بخش آگهی تلویزیون یک قرارداد کلی بسته شده باشد که مثلاً N هزار ساعت بخش در سال به قیمت N میلیارد تومان و گرفتن دو نوع تخفیف، یکی از بابت این که کالا موردبحث تولید ایرانی است و حمایت از بازار داخلی است و دیگر اینکه چون قرارداد موردی نیست و کلی و سالانه است.
همین‌جا چند سرفصل وجود دارد که می‌شود درباره آن صحبت کرد. یک اینکه تقریباً قریب به‌اتفاق تبلیغات این چنینی را چند بازیگر و احتمالاً یک شرکت تبلیغاتی می‌سازند، پرسش اول این است، آیا محدودیتی و رانتی خاص برای سازندگان تبلیغات وجود دارد یا نه تصادفاً این اتفاقات رقم خورده است.
دوم اینکه اگر محدودیتی نیست آیا چنین شرایطی برای همه تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. اگر چنین است آیا تلویزیون فراخوانی عموماً داده است که شرایط برای همه کالاها و همه بازارها و خدمات وجود دارد و می‌توانند از این بستر استفاده کنند. اگر این فراخوان داده شده و اگر شرایط برای همه یکسان است، در بازار تولید داخلی هیچ برند دیگری تمایل به این همه ساعت پخش ندارد؟ که این خود چند سرفصل دیگر را باز می‌کند که آیا برندها و تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که همین میزان هم هزینه کردن در تلویزیون گران است و بازگشت سرمایه ندارد چرا که سرمایه گران‌بهای اجتماعی تلویزیون ریزش داشته است.
فقط یک نکته دیگر می‌ماند که در شرایط اجتماعی امروز و مسئله زنان به کار با مداقه نیاز دارد، آقایان ابتدا و میان و انتهای بعضی از برنامه‌های گفت‌وگومحور درباره زنان، تبلیغاتی را نشان می‌دهند که دغدغه زنان خانه‌دار این سرزمین خلاصه می‌شود در پوره سیب‌زمینی، این هم سطح سلیقه و دغدغه و بلندنظری، واقعاً خود حماسه است. (تأکید می‌کنم که آن تبلیغات می‌تواند در برنامه‌های آشپزی و یا سرگرمی محور پخش شود؛ ولی بعد از هر برنامه‌های منظور است.)
دوباره و بلکه شاید دوباره باید تأکید کنم که صداوسیما به دلیل اختصاص بودجه ملی - که امسال ۲۴ هزار میلیارد تومان به آن اضافه شده است - باید نسبت به تمام کنش‌ها و واکنش‌ها، برنامه‌سازی‌ها، تولیدات و... پاسخگو به ملت باشد. اگر تلویزیون خصوصی بود یا همچون شبکه نمایش خانگی منبع مالش از بخش خصوصی تأمین می‌شد، این همه تأکید لازم نداشت و آقایان جبلی و جلیلی که بر مسند و صندلی یگانه رسانه ملی نشسته تکیه زده‌اند باید برای تک‌تک اقدامات پاسخگو باشند.
همان‌طور که همه می‌دانیم، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان و... حوزه سینما چشم و دل از تلویزیون بریده‌اند و به سینما و شبکه نمایش خانگی پناه برده‌اند و ناگفته نماند که هنرمندان ترازی هم چشم و دل از همه چیز شسته‌اند و در سکوت نشسته‌اند. شاید توجیه بسیاری این است که «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل». به‌هرتقدیر کار ما قضاوت نیست و هر که هر چه خود می‌خواهد همان می‌کند؛ اما نکته کجاست، در شبکه نمایش خانگی و سینما که بخش خصوصی دستی در تولید آن دارد برای تأمین هزینه یا نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که نیتش سود کم و حضور در خلق هنر است و یا نه سرمایه‌گذاری که مثل هر تجارت و بازار و صنعتی به دنبال سود مکفی و به‌اندازه سرمایه است. بماند که هر کدام باشد مهم نیست مهم ارائه هنرمندانه تبلیغات در آثار است. این مسئله و پدیده هم مختص ما نیست، همه جهان گرفتار این نوع تولید تبلیغات هستند. این چرخه که باید کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده برسد و آن را مصرف کند که چرخه تولید دوباره بچرخد، هر چه هست فعلاً سرنوشت این عصر است؛ اما نوع ارائه آن بسیار مهم است.
تبلیغات گل درست حتی گرفتاری بزرگترین هنرمندان تاریخ معاصر بوده و هست. به‌خاطر دارم در یک نشست کارگردان فقید و بزرگ تئاتر جهان، پیتر بروک در زمان بخش یکی از جسورانه‌ترین آثارش (مهابهاراتا) در تلویزیون همین مشکل را داشته که هر ۱۵ دقیقه آن فیلم تئاتر قطع و برنامه به بخش آگهی می‌رفته است. این قطع حس و حال و هوا برای یک فیلم تئاتر و مخاطب و تولیدکنندگان آن عذاب‌آور بوده و پیتر بروک صحبت می‌کند و از سرمایه‌گذاران و گروه‌های تبلیغاتی می‌خواهد که اطلاعاتشان را در آخر و حتی تیتراژ بیاورند؛ ولی حس تماشاچی را در میانه اثر قطع نکنند. (نقل به مضمون عرض کردم؛ چون سال‌ها پیش این ویدئو را دیدیم.)
قاعده سریال ها و پخش‌های جهانی و تلویزیون‌ها خصوصی این است که هر ۲۰ دقیقه فرصتی یک تا دودقیقه‌ای به آگهی داده شود؛ اما اینکه در سریالی که هنرمندان برجسته در آن هستند به درودیوار آن تبلیغات چسبیده باشد و حتی در یک سریال مثلاً ساختمان مرکزی شرکت تبلیغ‌کننده دیده شود... (باز هم تأکید می‌کنم که از ارائه مصداقی واقعی پرهیز دارم) دیگر فاجعه گل درشتی است و از خارج از عرف تمام درس‌های تبلیغات است و قطعاً به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود.
تبلیغات در عصر جدید با هنر گرافیک که هنری بصری است گره می‌خورد، مختصر و موجز و متناسب و با احترام به شعور مخاطب. اینکه در همه جای یک سریال نمای نزدیک بازیگر و سرش باشد و پشت سرش فلان شامپو که واقعاً ضدتبلیغ است. یکی از شروط استمرار یک هنر احترام به مخاطب است و هنرمندان آفرینشگر نباید اجازه دهند که تبلیغات غیرهوشمندانه و گل درشت به اعتبار آنان ضربه بزند.
توجه به تولید ملی و بهره‌مندی تولیدکنندگان که سالانه میلیون‌ها نفر از خدماتشان استفاده می‌کنند کار بسیار خوبی است، تبلیغات چنین پدیده‌ای است، اما استفاده در حد فوق ابزار و بی‌احترامی به مخاطب را باید خود هنرمندان فکری برایش بکنند. هنرمندانی که کار تبلیغات می‌کنند باید سرمایه‌گذاران را توجیه کنند که چه چیزی برای آنان مناسب است. تن‌دادن تمام به خواسته سرمایه‌گذار که احتمالاً خواسته‌ای داشته و اصرار دارد که در چنین شرایط اقتصادی پر ماجرایی سرمایه‌گذاری‌اش حداکثر سود را داشته باشد باید با قواعد هنر هم بخواند، برای اعتبار برندی که ساخته است حداقل بپذیرد که ارائه هنرمندانه کالا و خدمات برندش برای شرکت و تجارتش سودی بلندمدت خواهد داشت.
تبلیغات محیطی که در اختیار سینما و شبکه نمایش خانگی است هم یکی از سرفصل‌هایی است که می‌توان درباره آن نوشت که در این کوتاه نوشته نمی‌گنجد.
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902705
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت